In het weekend van 21 en 22 september werd er veel besloten. Dit was namelijk de laatste race voor het Nederlands Kampioenschap en werden de tickets voor de Grand Finals, wereldkampioenschap, verdeeld. Het ticket verdien je op het moment dat je aan het eind van het kampioenschap eerste of tweede bent in het kampioenschap. Aan het begin van dit weekend stond ik tweede in het kampioenschap. Eerste worden was er lastig, maar de nummer drie in het kampioenschap stond maar 7 punten achter mij. Het beloofde een spannend weekend te worden. 
Op vrijdag waren er helaas nog niet heel veel DD2 rijders, waardoor vergelijken nog lastig was. Zaterdag begon het dus echt en het zag er goed uit. Samen met de nummer vier in het kampioenschap was ik de snelste. Mijn grootste concurrent voor dit weekend, de nummer drie in het kampioenschap, kon onze tijden niet rijden en miste elke sessie zeker vijf tiende. Maar dit zei nog niets, want dit maal was de kwalificatie op zondagochtend.
Voor de kwalificatie op zondag hadden we nog een vrije training. Hier was ik de snelste, maar ik had wel nieuwe banden gelegd om nog de laatste dingen te proberen voor de kwali. En ineens stond mijn grootste concurrent voor dit weekend op de tweede plek, met maar twee tiende achter mijn snelste tijd.. Het werd dus een spannende kwalificatie. Gelukkig pakte deze heel goed uit en pakte ik de pole met 2,5 tiende voor op de nummer twee! Vol vertrouwen de pre 
finale in. De start ging heel goed en kon mijn pole vasthouden. De baan was naast de ideale lijn heel vies geworden door alle wedstrijden van de eerdere klassen. De eerste twee rondes moest ik mijn eerste plaats nog verdedigen en toen ging het mis. Doordat de baan zo vies was gleed ik over alle viezigheid heen en schoof zo rechtdoor bij de bocht waardoor veel rijders mij voorbij kwamen. Ik kon terugkomen op een zevende positie. Balen! Maar de wedstrijd is nog niet gereden, dus door blijven gaan. Ik kon twee rondes later alweer opklimmen naar P6, twee rondes later waren ze vooraan aan het vechten, waardoor een andere coureur ook ver terugviel. Hierna zat ik erg lang achter nu nummer vier en het lukte me niet om er voorbij te komen, ook omdat mijn motor soms haperde. Vijf rondes voor het einde lukte het me om hem in te halen en reed ik naar de kopgroep toe, maar helaas lukte me het niet om daar nog rijders in te halen. Ik finishte als vierde, gelukkig finishte mijn grote concurrent van dit weekend als 3e, waardoor ik maar één puntje inleverde. Het kwam aan op de finale. De start ging goed, maar aan de buitenkant starten in Veldhoven is nooit ideaal. Ik verloor één plekje en wist deze in de eerste ronde weer terug te pakken. Een ronde later kon ik ook de nummer d
rie inhalen. In de zevende ronde kon ik mijn grote concurrent inhalen en ik zag al snel dat ik van hem wegliep en dichterbij de nummer 1 kwam. Dit gaf een fijn gevoel, maar een wedstrijd is pas klaar als de finishvlag gevallen is. Na een aantal ronden zat ik op de bumper bij de poleman. Hier heb ik lang gereden en vijf rondes voor het einde kon ik hem inhalen. En toen viel de finishvlag! P1 in de laatste race van het seizoen en tweede gebleven in het kampioenschap, wat ook betekend dat het ticket voor de Grand Finals in Sarno (It) binnen is voor de week van 21 tot 26 oktober!
Een fantastisch seizoen wat begon en eindigde met een overwinning! Het seizoen wat we begonnen met een heel nieuw chassis, de Birel Art en een heel nieuw team, Paauwer Racing, maar beiden is ontzettend goed bevallen! En ook dit jaar wordt de DD2 op de Grand Finals gereden in een Birel Art, hopelijk dus een voordeel voor ons.
